گربه از حدود 4 هزار سال پیش وارد زندگی انسان شده و جزو اولین حیوانات خانگی و رام شده محسوب می شود که در خانه، کنار آتش همدم انسان شده است.
گربه های مو بلند از قرن 16 میلادی وارد اروپا شده اند. اولین گربه های مو بلند با نام آنگورا در شهر آنکارای ترکیه یافت شده اند ، اما منشاء گربه های مو بلند ایرانی امروزی سرزمین پرشیا یا ایران می باشد. اولین اجداد ثبت شده ی گربه های پرشین در سال 1620 میلادی از ایران به ایتالیا و از ترکیه به فرانسه فرستاده شدند که از آن جا به انگلیس هم رسیدند. گربه های پرشین با گربه های آنگورا آمیزش داده شدند. اجداد پرشین از لحاظ جنس پوشش بدن، کشیدگی پوزه و بینی با نسل های امروزی تفاوت زیادی دارند. صدها سال تولید نسل انتخابی توسط پرورش دهندگان این نژاد، منجر به تولید گربه های پرشین با پا ها و پوزه های کوتاه تر شده است. گربه های نژاد پرشین نیز مانند سایر نژاد ها مستعد یک سری بیماری های خاص هستندف که به اجمال به توصیف آن ها پرداخته می شود.
پیودرم چین های صورت
نوعی درماتیت خود به خودی در گربه های پرشین و هیمالیایی می باشد. وقوع آن شایع نیست، علت آن ناشناخته است و می تواند زمینه ژنتیکی داشته باشد.
برگشتگی پلک به داخل
این بیماری خیلی در گربه ها شایع نیست ولی بیشتر پلک پایین را در گیر می کند. در این عارضه استعداد نژادی وجود دارد ولی فرم اکتسابی آن بیشتر رواج دارد که می تواند باعث التهاب ، عفونت و ایجاد انتروپیون در گربه های بالغ شود. تنها راه درمان این بیماری بازگرداندن پلک به حالت طبیعی توسط جراحی است.
جدا شدن قرنیه
این بیماری مختص گربه ها است و این نژاد به این بیماری مستعدتر است. البته این بیماری می تواند به دنبال عفونت ویروسی مثل آنفولانزا در گربه یا التهاب و زخم قرنیه ایجاد شود. ضایعه به صورت نکروز کانونی با سطحی تیره رنگ و به علتی نامشخص بروز پیدا می کند. علائم این بیماری شامل ریزش اشک، لکه های قهوه ای تا سیاه رنگ با سایز های متفاوت در چشم، ترس از نور و اسپاسم عضلات چشم است.
سندرم چدیاک هیگاشی
تنها پرشین های با رنگ آبی خاکستری را در گیر می کند و به شکل اتوزومال مغلوب به ارث است. در این عارضه پوشش بدن رنگ پریده شده و به علت نقص در عملکرد گلبول های سفید این بیماران مستعد به عفونت های باکتریایی و نقص در گرانول های پلاکت ها می شوند و به طور نسبی باعث اختلال در ملانین های چشمی و ایجاد آلبینیسم در چشم می شود.
گرانول های غیر طبیعی معمولا بعد از اتصال لیزوزوم ها در نوتروفیل، ائوزینوفیل ، سلول های پوششی و کوپفر را نشان می دهد. تشخیص این بیماری بر اساس غلظت
پیگمانتاسیون ، حضور گرانول های غول پیکر و افزایش مستعد بودن به عفونت ها است.
حساسیت های دارویی
یک آنتی بیوتیک متوقف کننده رشد قارچ ها است و همان طور که می دانید برخی از قارچ ها در شرایطی مسبب عفونت لایه های سطحی پوست و موی دام ها می شوند که ایجاد می کنند.
گربه ها و به خصوص بچه گربه ها نسبت به عوارض گریزئوفولین حساس می باشند. این دارو در گربه ها تراتوژن است. در مواردی آنمی و پن لکوپنی نیز در این حیوان در اثر مصرف این دارو گزارش شده است. بی اشتهایی، دهیدراتاسیون، ادم پوست و مخاطات، خارش و آتاکسی نیز از علائمی است که متعاقب مصرف گریزوفولوین در گربه ها دیده شده است.
ریزش اشک
این بیماری به دو علت مادرزادی یا اکتسابی اتفاق می افتد. فرم مادر زادی آن می تواند به علت نامنظم قرار گرفتن و در جای نامناسب قرار گرفتن مژه ها، برگشتگی پلک به سمت داخل، نداشتن پلک اتفاق بیافتد. فرم اکتسابی معمولا به علت حضور جسم خارجی در قرنیه یا ملتحمه، تومورهای پلک، التهاب پلک، ورم ملتحمه، زخم های قرنیه و غیره رخ دهد. این بیماری در نژاد پرشین حالت مادرزادی دارد که در حقیقت به علت وضعیت سر و پلک در این نژاد است، ( در نژاد پرشین جمجمه وضعیت براکیوسفال دارد )
کلیه پلی کیستیک
در این بیماری که به شکل اتوزومال غالب به ارث است، کیست هم در مرکز و هم در غشر کلیه ایجاد و با گذر زمان بزرگ تر می شود. این کیست ها را می توان توسط سونوگرافی، پیش از سن 6 – 8 هفتگی تشخیص داد ولی در بیشتر موارد تا سنین بالا ( میانگین تا 7 سالگی ) منجر به نارسایی کلیه نخواهند شد . این کیست ها در بافت کلیه بزرگ می شوند و در نهایت باعث نارسایی کلیه می شوند. تعداد، سایز و سرعت رشد این کیست ها در هر گربه متفاوت است.
علائم این بیماری شامل بدحالی ، کاهش وزن، اسهال ، افزایش ادرار و افزایش نوشیدن آب و بزرگ شدن کلیه است. هیچ نوع روشی برای جلوگیری از رشد کیست ها وجود ندارد و هم زمان با پیشرفت نارسایی کلیه سم های حاصل از متابولیت ها در بدن تجمع پیدا می کنند و وضع بیمار وخیم تر می شود. در واقع هیچ راه درمانی برای این بیماری وجود ندارد و بهتر است پس از تشخیص جلوی تولید مثل این گربه ها گرفته می شود.
سنگ اگزالات کلسیم مجاری ادراری
وقوع این سنگ های کلسیمی با اندازه و سایز های متفاوت در مجاری ادراری گربه های پرشین به میزان بالایی گزارش شده است. این عارضه در همه سنین دیده می شود اما بیشتر در گربه های میان سال شایع است. دلیل این بیماری هنوز مشخص نشده است اما شرایطی می تواند این نژاد را به این بیماری مستعد تر کند مثل رژیم های غذایی حاوی کلسیم، پروتئین و سدیم بالا و هر نوع بیماری که باعث افزایش میزان کلسیم در خون شود.
علائم این بیماری شامل ادرار کردن با درد، افزایش تعداد دفعات دفع ادرار، وجود خون در ادرار، کم ادراری یا ناتوانی در دفع ادرار باشد. این بیماری را می توان توسط گرفتن cbc ، آزمایش های بیو شیمیایی و تجزیه و کشت ادرار و دیدن کریستال های اگزالات کلسیم در ادرار و همچنین رادیولوژی و سونوگرافی تشخیص داد. درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد جز رعایت کردن رژیم غذایی خاص البته بسته به شرایط حیوان می توان از روش های فلاش کردن آب به داخل مجاری ادراری، مایع درمانی و آنتی بیوتیک تراپی و جراحی استفاده کرد.