آیا گربه پرشین نژاد مناسبی برای من است؟

گربه های پرشین شخصیت و هوش خوبی برای زندگی کردن با شما دارند، اما آنها نژادی هستند که بدون ملاحظه و دقت نباید آنها را به سرپرستی گرفت.مگر اینکه شما خودتان را آماده کرده باشید که به صورت پاره وقت مشغول تمیز کردن موهای او باشید و مشکلی با ریزش موی آنها نداشته باشید، به موهای گربه آلرژی نداشته باشید و در مورد نگهداری گربتون خساست بخرج ندهید. پرشین ها گربه های بی صدا و آرامی هستند.آنها قطعا گربه های زیبایی هستند، گربه های پرشین معمولا به آرام بودن، باوقاری و کم صدا توصیف می شوند. اگر این موارد بنظرتون خوبه پس گربه پرشین نژاد خوبی برای شماست.

« تاریخچه »

نژاد پرشین یک نژاد بسیار قدیمی با ریشه ای مرموز است.آنها محبوبیتشون را از قبل از ملکه ویکتوریا بدست آورده بودند.پیشینه دقیق آنها مشخص نیست، اما با استناد به نقاشی ها و نوشته های تاریخی با اطمینان میتوان گفت که یکی از قدیمیترین نژادهای شناخته شده هستند.گربه های پرشین مو بلند به احتمال زیاد در سال 1600 از ایران (خراسان) بوسیله کشتی های تجاری به اروپا برده شده اند.گربه های پرشین بومی ایران با موهایی بلند و ابریشمی و سفید به اروپا برده شدند.

از طرفی قدیمیترین گربه های پرشین که به اروپا و آمریکا برده شدند آنهایی بودند که موهای سفید بلند و چشم های آبی داشتند. این نژاد دقیقاً مشابه نژادهایی بوده که در فرانسه Angora شناخته می‌شود. نژاد Angora نژادی بوده که در زمانهای کهن‌تر به سفیدی رنگ مشهور بوده‌است، ولی در واقعیت آنها رنگ‌های مختلفی داشته‌اند. با این حال رنگ سفید آنها که نزد اشراف زاده‌های فرانسوی و اروپایی نگهداری می‌شدند، از محبوبیت بیشتری برخوردار بوده‌است. نژاد Angora بومی کشور ترکیه بوده‌است.

به همین ترتیب شاید می‌بینید در اروپا در قرن ۱۹ میلادی، گربه‌های مو بلند را بنابر میل صاحبان آنها گربه ایرانی یا Angora می‌نامیدند و این حقیقت که تفاوت‌های کوچکی چه از نظر موها و چه استخوان بندی بین این دو نزاد شبیه به هم ولی مختلف وجود داشته، مورد توجه واقع نشده‌است. Harrison Weir انگلیسی که از او به عنوان پدر نگهداری از گربه‌های خانگی یاد می‌شود، در اواخر قرن ۱۹ میلادی گفته که گربه‌ای دو رگه زیادی به عنوان نژاد روسی، Angoran یا نژادهای ایرانی به فروش می‌رسیدند که این نکته به روشنی نشان می‌دهد که او به تفاوت میان گونه‌های ایرانی و Angoran واقف بوده‌است. مشاهده تابلوهای نقاشی از گربه‌هایی که به همراه صاحبان خود در طول قرن ۱۸ میلادی به تصویر کشیده شده‌اند، تصویر واضحی از ظاهر گونه اصیل گربه ایرانی به ما می‌دهد و آنها خیلی شبیه Angoraهای امروزی بوده‌اند. این بدین معنی است که آنها یک سر عادی گربه مانند با پوزه‌ای که به طور آشکار گُوه مانند است، دارند. آنها استخوان بندی خوبی داشتند ولی نه خیلی حجیم. موها خیلی بلند و ابریشمی، نه بیش از اندازه فشرده و نه پشم مانند بوده‌اند. در سال ۱۹۶۸ میلادی Chas Ross گفته جالبی را در کتاب Book Of Cats راجع به گربه‌های ایرانی ذکر می‌کند. با وجود این که او همانند Buffon که در ۱۰۰ سال قبل از خود رنگ گربه‌های ایرانی را خاکستری می‌دانسته، ولی بر این نکته نیز تأکید می‌کرده که نژاد گربه ایرانی موهای بسیار بلند و ابریشمی، شاید بیش از نژاد Angora داشته‌اند. او ادامه می‌دهد آنها بی اندازه آرام و ملایم از لحاظ رفتاری بوده و احتمالاً یکی از زیباترین این گونه بوده‌اند. به نظر می‌رسد که در آن دوران رنگ آنها، نه استخوان بندی آنها معیار اصلی افتراق بین گربه‌های اصیل ایرانی و گربه Angoran بوده‌است. در هر صورت در آن زمان هیچ انجمنی برای گربه‌ها، هیچ کتابی برای جفت انداختن آنها و هیچ شجره نامه‌ای برای ارزشیابی آنها وجود نداشته‌است. اگر شخصی ادعا می‌کرده که دارای یک گربه ایرانی یا Angoran است، هیچ کسی واقعاً نمی‌توانست خلاف ادعای او را ثابت کند (غیر از طریق رنگ آنها)، زیرا هیچ استاندارد و هیچ راهی برای نفی چنین گفته‌ای وجود نداشته‌است.

ملکه ویکتوریا نیز به گربه های ایرانی علاقه داشت و صاحب یک پرشین خاکستری بود.رنگ خاکستری گربه پرشین در اواخر دهه 80 بشدت محبوب شد مخصوصا بین اعضای پول دار و سلطنتی بریتانیا.و این محبوبیت در بریتانیا و جاهای دیگر تا به امروز ادامه دارد.

مشخصات ظاهری

سر: سر گربه های پرشین نسبت به بقیه گربه ها گردتر، پهن تر و بزرگ تر است و با مو های پر پشت پوشیده شده است. آنهای دارای گوش های کوچک و تا حدودی گرد هستند، بینی کاملا صاف و فرو رفته آنها در بین دو چشمشان قرار گرفته است، و چشمانی گرد و با نفوذ دارند که اکثرا با چشمانی خمار به شما نگاه میکنند.آنها دهان کوچکی دارند.

بدن: گربه های پرشین دارای بدنی گرد تر و با موهایی پرپشت، با پاهای کوتاه و پهن تر هستند، آنها استخوان بندی درشت و عضلاتی با نیروی ارتجاعی خوب دارند. دم پر از موی آنها به نسبت کوتاه اما کاملا با بدنشان هماهنگ است.

اندازه: در کل اندازه خاصی برای گربه های پرشین تعریف نشده است.بنا به استاندارد CFA سایز آنها از متوسط تا بزرگ طبقه بندی شده است.

خصوصیت اخلاقی گربه پرشین

گربه پرشین بسیار با وقار و لذتبخش هستند که آنها را به گربه هایی مهربان و آرام و دوست داشتنی تبدیل میکند.آنها نژادی بسیار آرام هستند. وقتی آنها صدایی از خودشون در می آورند آهنگ خواستی دارد و میو کردنشان اصلا اذیت کننده نیست.و بسیار لذت بخش است.اون ها خجالتی نیستند.در واقع آنها می توانند بسیار مستقل و حتی در مواردی حسابی پررو باشند.گربه پرشین از زمان بازی و ارتباطی که با صاحبش برقرار میکند بسیار لذت میبرد. آنها در هر گونه محیط خانوادگی موفق هستند،البته تا زمانی که به آنها توجه کافی و فضای لازم داده شود. پرشین ها احتیاج و اشتیاق زیادی برای همراهی انسانها دارند.آنها وقتی که برای مدت طولانی تنها یا بدون مراقب باشند خوب رفتار نمیکنند.پرشین ها به طور معمول با دیگر حیوانات خانگی به خوبی کنار می آیند.از جمله سگ ها و گربه های دیگر.آنها همچنین با کودکان با صبوری برخورد میکنند.

صفات اخلاقی

پرشین ها مجودات عادت پذیری هستند. آنها به زندگی یکنواخت و امن علاقه زیادی دارند و از تغییرات ناگهانی بیزارند.با آرامش و ملایمت آنها می توانند با یک خانواده خشن خود را وفق بدهند.بیشتر پرشین ها خودشون رو با وسواس خاصی تمیز و مرتب می کنند.با این حا آنها همچنین به کمک صاحبشان برای حفظ موهای باشکوهشون نیاز دارند.که به نوبه خود بسیار چالش برانگیز است.همه نژادهای پرشین بسیار زینتی و زرق و برق قابل ملاحظه ای دارند و آنها از این خدمتشان بسیار راضی هستند.آنها در نرم ترین محل خانه با چشمانی خمار مینشینند و زیر چشمی صاحبش را نگاه میکند.آنها فقط زمانی که بخواهند وعده ای غذا بخورند یا کمی بازی کنند یا سری به ظرف خاکشان بزنند کمی فعال میشوند.

طول عمر

گربه های پرشین می توانند تا 15 سال عمر کنند و در بعضی موارد شگفت آور تا 20 سال عمر ثبت شده است.

 
حقایقی درباره ریزش مو و بهداشت مو

بسیاری از مردم از خودشون می پرسند: با این موهای بلند گربه پرشین، ریزش مو و بهداشت آنها مثل یک کابوس نیست؟
 جواب واقعی: بستگی دارد،
 برای چند لحظه موی انسان را مد نظر قرار دهید. میتواند صاف یا مجعد، ضخیم یا نازک، زبر و زمخت یا ساده و همه موارد مشابه این ها باشد. هر انسانی با انسان دیگر متفاوت هست و گربه های پرشین هم همینطور تفاوت بینشون هست.البته جنس مو تعیین میکنه که شما به عنوان صاحب گربه چقدر وقت باید صرف شونه کردنشون بکنید.بعضی از پرشین ها موهای پرپشتی دارند که به راحتی گره میخورد.آنها نیاز دارند روزانه شونه کشیده شوند.(شاید حتی بد نباشد سالی یک یا دو بار موهایش را کوتاه کنید).پرشین های دیگر دارای موهای نرم و ابریشمی هستند که هیچ وقت گره نمی خورند.اون هارو می توانید هر وقت لازم بود شونه کنید.
ریزش موی پرشین ها هم با هم متفاوت است.نظر اکثریت بر این است که آنقدر ها هم که آدم فکر میکنه ریزش موشون بد نیست.اگر شما به طور مرتب او را به خوبی شونه میکنید، عمده موهای اضافیشون با شانه کردن جمع میشود و در محیط پراکنده نمی شود.

زیرشاخه های نژاد پرشین

پرشین های صورت تخت
در سال ۱۹۵۰ یک جهش ژنتیکی ناگهانی باعث به وجود آمدن گربه‌های پرشین صورت تخت به وجود آمد، نام آنها گرفته شده از سگهای پکینیز (Pekingese dog) می‌باشد.

هیمالین
 در ۱۹۵۰، نژاد سیامی با نژاد پرشین جفت خورده شدند تا نژادی به وجود بیاید که ظاهر پرشین را داشت اما از نظر رنگبندی به سیامی‌ها شباهت داشت، این نژاد را با توجه به دیگر حیوانات دارای لک‌های رنگی مانند خرگوش‌های هیمالین، ” هیمالین نامیدند.

پرشین عروسکی
بعضی از پرورش دهندگان اقدام به تولید پرشین‌هایی با قامت و ظاهری کوچکتر از پرشین‌های معمولی نمودند که تحت عنوان «عروسکی» شناخته میشوند. بسیاری از پرورشدهندگان آنها را به عنوان یک نژاد جداگانه به رسمیت نمی‌شناسند.

اگزاتیک مو کوتاه
 در اواخر ۱۹۵۰ گربه‌های پرشینی که از آمیزش پنهانی با امرکایی‌های مو کوتاه (ASH) توسط پرورش دهندگان به وجود آمده بودند. یکی از پرورشدهندگانی که موفق شده بود قابلیت‌های این آمیزش (پرشین + موکوتاه امریکایی) را به خوبی نشان دهند موفق به کسب نظر موافق CFA برای به رسمیت شناخته شدن این نژاد در سال ۱۹۶۶ تحت عنوان «اگزاتیک موکوتاه» شد.

چینچیلا
 در امریکا کوشش شد که پرشین‌های نقره‌ای (silver) را به عنوان نژاد جداگانه‌ای به ثبت برسانند اما این تصمیم موفقیت آمیر نبود. در CFA پرشین‌های نقره‌ای و طلایی به طور مشخص به نقره‌ای چین چیلا، نقره‌ای سایه‌ای، طلایی چین چیلا و طلایی سایه‌ای تقسیم و معرفی می‌شوند. چین چیلاهای موبلند دارای پوزه‌ای به مراتب کشیده تر، تنفسی آسان تر و اشک چشم کمتری نسبت به پرشین‌ها می‌باشند. آنها دارای پوششی با بازتان دوگانهٔ مات و شفاف می‌باشند که وقتی با پرشین‌های دیگر آمیخته می‌شوند این خاصیت از بین می‌رود. همچنین آمیرش ممکن است باعث از دست رفتن خط لب و پوزه هم باشد که در استانداردهای چین چیلا ایجاد مشکل می‌کند. یکی از امتیاز‌های این نژاد داشتن رنگ چشمان سبز آبی یا سبز و در بچه گربه‌ها آبی و بنفش آبی می‌باشد.