دیستمپر یا ژوناژ یک بیماری ویروسی در سگ ها یه ویژه سگ های جوان محسوب شده و عامل ایجاد
کننده ی آن ویروسی به نام موربیلی می اشد.این بیماری را به خاطر شاخی شدن شدید پوست بالشتک
های انگشتی و صفحه ی بینی که درد زیادی در حین راه رفتن به حیوان وارد می کند اصطلاحا
Hard pad disease نیز می نامند.در این بیماری حیوان در دو مرحله تب می کند که یکی در روز 4 تا 7
بیماری و تب دوم روز 14 ایجاد می شود.بقیه ی علائم به شکل ترشحات چرکی موکوسی از بینی
و چشم-ورم ملتحمه-بی اشتهایی-علائم عصبی به صورت اسپاسم عضلانی به ویژه در پا و
صورت-فلجی پاها-عدم تعادل-تشنج که از روی ریزش شدید بزاق و حرکات جوشی در فک مشخص
می شود-کوری و شاخی شدن شدید پوست بالشتک های انگشتی و صفحه ی بینی
نمود می یابد.البته علائم عصبی هم چون کودنی ئ خنگی بیشتر در دیستمپر مرمن و در سگ های 6 تا 7
ساله دیده می شود.اینطور گفته می شود که شایع ترین علت تشنج در سگ های زیر 6 ماه بیماری
دیستمپر است.این بیماری درمان نداشته و با حمایت سیستم ایمنی و جلوگیری از عفونت های فرصت
طلب باکتریایی به وسیله تجویز آنتی بیوتیک ها و درمان های حمایتی مثل سرم درمانی ئ همچنین
پرهیز غذایی به بهبودی حیوان و غلبه بر بیماری کمک می شود.البته مراقبت شدید و مناسب طبق دستور
دامپزشک از حیوان مبتلا نقش مهمی در بهبودی حیوان خواهد داشت.جهت پیشگیری از این عارضه
باید حیوان خود را واکسینه کنید.
عفونت پاروویروسی در سگ
این عفونت توسط پاروویروس تیپ ii در سگ ها ایجاد می شود.
عفونت از راه تماس با مدفوع حیوان آلوده و یا محیط آلوده به ویروس
به حیوان منتقل شده و از علل مهم ایجاد کننده ی اسهال خونی
در سگ ها محسوب می گردد.البته اسهال ایجاد شده در چند روز اول
زرد رنگ است اما بعد از چند روز خونی می شود.توله های
2-3 ماهه بسیار مستعد تر به ابتلا بوده و در برخی نژاد ها همچون
دوبرمن پینچر-
گریت دین-لابرادور رتریور و نیز سگ های دورگه شینلو-دوبرمن
بیشتر دیده می شود.در این حالت حیوان ی اشتها بوده اغلب
دچار تب و استفراغ می شود.درمان حیوان هر جه سریع تر باید توسط
دامپزشک آغاز شود که این عمل به وسیله ی سرم درمانی
-آنتی بیوتیک ها-کورتون و نیز پرهیز غذایی صورت می گیرد.جهت
پیشگیری از این عارضه حیوان باید واکسینه شود.
هپاتیت عفونی سگ ها
این عفونت اغلب در سگ ها به شکل مخفی ایجاد شده و به ندرت ممکن
است به شکل حاد و کشنده خود را نشان دهد.عامل ایجاد آن
نوعی ویروس به نام آدنو ویروس تیپ i می باشد که از راه دهانی یا
تنفسی حیوان را مبتلا می نماید.بیماری بیشتر در سگ های جوان دیده
شده-حیوان اغلب در دو مرحله تب نموده بدن به شدت درد می کند
و هیچ گونه تمایلی به حرکت وجود ندارد.اسهال خونی و استفراغ خونی
از دیگر چهره های بیماری بوده-تورم عقده های لنفاوی سر و گردن
نیز در ملاسمه به خوبی مشهود خواهد بود.در فرم شدید و حاد بیماری
حیوان علائم فوق را به شکل برجسته ای بروز می دهد.در حیوانی که در
حال بهبودی است اغلب قرنیه ی چشم دچار خیز شده-آبی رنگ و کدر
مش شود و اصطلاحا به این حالت چشم آبی می گویند و ممکن است
که با کشاهده این وضعیت صاحب حیوان تصور کند که حیوانش
کور شده است.اما پس از 4-5 روز این عارضه برطرف شده و بینایی
حیوان بر میگردد. به هر حال این عارضه در صورتی که حاد و شدید
باشد و به حیوان رسیدگی نشود ممکن است باعث مرگ او گردد.
جهت پیشگیری از این عارضه واکسیناسیون حیوان
توصیه می شود.