غش و درمان آن در سگ

سگ دچار تشنج می شود، دست و پا می زند، دهان آن کف می کند و آشکارا از خود بیخود می شود. غش ممکن است تنها چند ثانیه به درازا بکشد و اغلب هنگامی روی می دهد که سگ خوابیده است.
علت اصلی این عارضه صرع می باشد و علت دقیق آن کاملا شناخته نشده است.
پایینترین سن رایج این بیماری، دو تا شش ماهگی است که توله ها دندان در می آورند، بویژه هنگامی که آنها بشدت آلوده به کرمهای گرد و نواری باشند.
صرع، خود می تواند ناشی از شوک، ترس، صدمات، هیجانات جنسی، درد یا استرس (پس از اعمال جراحی و یا زایمان) باشد.
تغذیۀ زیاد با جگر و تغییرات ناگهانی دما نیز می توانند یک حملۀ ناگهانی را ایجاد کنند. به نظر می رسد که دشوارترین و پایدار ترین حملات صرع اغلب عامل ایجاد کنندۀ مشخصی ندارند و ممکن است ارثی یا درنتیجۀ آسیب مغزی باشد که ناشی از ضربه به سر است.
البته غش یک چهرۀ دیستمپر عصبی نیز می باشد.
سگ را به عنوان نخستین اقدام درمانی در یک اتاق کاملا تاریک قرار دهید، دورتا دور آن را با یک پتو بپوشانید، سپس آن را به حال خود رها کنید.
هنگامی که حیوان کاملا به حال عادی بازگشت، آن را نزد دکتر دامپزشک ببرید. دامپزشک نهایت تلاش خود را انجام می دهد تا علت را شناسایی و رفع کند و احتمالا یکی از دو داروی میزولین و یا لارگاکتیکل را تجویز می نماید.

داء الرقص (Chorea)
این عارضه در سگ تقریبا تنها به دنبال دبستمپر ایجاد می شود. عارضۀ مشابهی نیز در انسان وجود دارد که به «رقص خیابان ویتوس» (St. Vitus’s Dance) معروف است.
علت این بیماری آسیب به سیستم عصبی مرکزی است که پیامد یک عفونت باکتریایی یا ویروسی می باشد.
نشانه های این عارضه معمولا همراه با گرفتگی پایدار و ظاهرا غیر قابل کنترل یک یا گروه از عضلات، از سر یا یکی از اندا مهای حرکتی آغاز می شود. ممکن است این گرفتگی سر تا سر بدن را فرابگیرد. اغلب غش و فلجی ایجاد می شود.
داءالرقص، یک بیماری حاد و غیر قابل درمان است و حداکثر کاری که می توان کرد امید به این است که عارضه بدتر نشود.
با تغذیۀ خوب و مقدار زیادی از ویتامینها بر روی افزایش مقاومت حیوان تمرکز کنید.
دکتر دامپزشک نمکهای کلسیم و عصارۀ پاراتیروئید را با داروهای آرام بخش یا بدونه آنها تجویز خواهد نمود. ممکن است بیماری داءالرقص مداوا شود، اما گرفتگی در بقیۀ زندگی حیوان ادامه می یابد.
هنگامی که غش یا فلجی در حیوان بیمار بروز می کند، جای امیدواریی وجود ندارد و باید بیمار را معدوم کرد.

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.