کانگر (Canker)
کانگر یک واژۀ کلی است که به هر گونه آماس در پوشش داخلی گوش خارخی اطلاق می شود.
علل به وجود آمدن کانگر:
1_ افزایش بیش از حد موم.
2_ قرمزی یا اگزمای غشای مخاطی که در بسیاری از مواد ناشی از تغذیه با قند زیاد است (آلرژی غذایی).
3_ عفونت پیامد اگزما
4_ انگلها (گری گوش).
معمولا نخستین نشانه تکان دادن سر یا مالیدن گوش آزرده به زمین یا به لوازم منزل می باشد. ممکن است معاینۀ گوش خارجی افزایش بیش از حد موم یا قرمزی شدید آن را نشان دهد و ممکن است بوی زننده ای به مشام برسد. معمولا دکتر دامپزشک می تواند علت دقیق عارضه را با معاینه توسط دستگاه ویژۀ معاینۀ گوش (Otoscope) تشخیص دهد.
از آنجا که سراسر دستگاه شنوایی بی نهایت ظریف و غیر قابل ترمیم است، همیشه بهترین کار این است که درمان گوش بیمار توسط دکتر دامپزشک صورت پذیرد.
اگر علت بیماری افزایش بیش از حد موم باشد، احتمالا دکتر دامپزشک موم موجود در گوش را تمیز می نماید (با دقت زیاد که آسیبی به پردۀ مخاطی نرسد) و یک آنتی بیوتیک و یک داروی ضد التهاب تجویز می کند.
در موارد مزمن، بویژه هرگاه زخم وجود داشته باشد، ممکن است پس از تمیز کردن کامل حفرۀ گوش و پیش از تجویز درمان، سوزانیدن زخمها با محلول پنج یا ده درصد نیترات نقره ضرورت داشته باشداگر کانکر ناشی از گری اتودکتیک باشد، انگاه قطرۀ دارای گامگزان (Gammexane) تجویز می شود که یک مادۀ ضدانگل قوی است.
همانگونه که در بالا ذکر شد، همیشه باید یک دکتر دامپزشک بر امر درمان نظارت داشته باشد. هرگز نباید پنبۀ را با فشار وارد گوش کرد، چرا که الیاف خشن آن به پردۀ مخاطی آسیب می رساند و زمینه را برای عفونت فراهم می کند؛ همچنین هرگز نباید از پودر استفاده کرد، جرا که این کار نیز دارای ویژگی آسیب رسانی است.
در موارد طولانی، که عفونت علی رغمدرمان پایداری می کند، می توان عمل جراحی موفق را انجام داد. این جراحی که عمل جراحی زپ (Zepp’s Operation) نامیده می شود شامل شکافتن مجرای گوش تا قاعدۀ آن است که امکان زهکشی کامل را فراهم می کند.