تشنج ممکن است براي تمام نژاد و تمام سنين سگ شما رخ دهد. بيشتر صاحبان سگ تشنج در سگ را با صرع اشتباه مي گيرند. با اين حال، عوامل متنوع بسياري موجب تشنج در سگ مي شوند.
پيدا کردن اين عوامل ممکن اند به پيشگيري از اين بيماري در آينده کمک کنند.تشنج در سگ مي تواند خطرناک باشد ، بنابراين شما بايد بدانيد که چگونه کمک هاي اوليه را اجرا کنيد .
مسموميت
مسموميت مي تواند موجب تشنج در سگ شود. عواملي چون قرار گرفتن سگ در معرض مواد سمي مانند سرب يا قورت دادن و خوردن مواد سمي چون الکل و شکلات موجب رنج بردن سگ از مسموميت مي شوند.
گرما زدگي
اگر سگ شما گرمش شود ، هنگام کاهش درجه دما اوضاع سختي خواهد داشت که اين موجب گرمازدگي او مي شود. سگي که دچار گرمازدگي مي شود ممکن است دچار تنگي نفس ، کمرنگي لثه ها ، غش کردن ، استفراغ و در نهايت دچار تشنج گردد.
صرع
صرع يک بيماري ناشناخته است که ممکن است علل آن ارثي باشد. اين بيماري مي تواند موجب تشنج شود. که ممکن است تشنج در سگ چندين بار رخ دهد. تشنج هاي مکرر بايد با داروهاي مخصوص توسط دامپزشک کنترل شوند.
هاري در سگ
هاري يک بيماري است که از طريق ويروس ايجاد شده و مي تواند روي مغز تاثير بگذارد. و صدمات بسياري بر سلامت سگ وارد مي سازد. ويروس هاري مي تواند از طريق بزاق دهان يا ديگر ترشحات بدن منتقل شود.همچنين از طريق هوا و ديگر سگ هاي آلوده منتقل مي شود.
واکسن هاي هاري بايد براي جلوگيري از آلوده شدن سگ به ويروس هاري طزريق شوند. توله سگ هايي که واکسن هاري به آن ها طزريق نشده بيشتر در معرض ابتلا به هاري هستند.
مشکلات نورولوژيکي (عصبي)
هنگامي که سگ شما دچار مشکلات عصبي مي شود ، اين حالت ممکن است موجب تشنج در او شود. سيستم عصبي ممکن است متورم شود و فشار اضافي منجر به تشنج شود.
سرطان مغز و ناهنجاري هاي آن در اثر فشار اضافي در جمجمه ممکن است موجب تشنج شوند .
هيپو کلسمي (کمبود کلسيم)
هيپو کاسمي يا کمبود کلسيم مي تواند موجب تشنج در سگ شود. سگ ها به طور معمول دچار کمي کلسيم نمي شوند، اما کمبود کلسيم ممکن است در سگ هاي ماده اي که به توله هاي خود شير مي دهند رخ دهد.
عوامل ديگر
ساير عوامل تشنج در سگ عبارتند از : کِرم هاي قلبي (در مراحل پيشرفته) ، ضربه به سر ، حوادث خطرناک يا سر و صداي زياد مانند آتش بازي ، صداي زنگ و آژير.
شناسايي تشنج در سگ ها
تشنج ممکن است با غش کردن ناگهاني سگ ، خميدگي پاها ، حرکات زياد فک ، باز شدن دهان و سرازير شدن بيش از حد آب دهان و کف و گرفتگي عضلات همراه باشد.
در اين حالت سگ بدون داشتن کنترل عضلات خود راه مي رود و در دفع ادرار و مدفوع خود اختياري ندارد.