يك گروه از محققان با بررسي ساختار ژنتيكي گربه هاي خانگي به اين نكته پي برده اند كه گربه ها فاقد گيرنده هاي حسي لازم براي درك مزه شيرينها هستند.

گيرنده هايي كه روي زبان اغلب پستانداران از جمله انسان موجودند مي توانند مزه شيريني را شناسايي كنند و اطلاعات مربوطه را به مغز انتقال دهند و بخش مختص به خوشي را در مغز تحريك كنند.

گيرنده هاي روي زبان داراي يك زوج از پروتئينهاي تي ???آر??? ? t1r2?و تي ???آر??? ?t1r3?هستند كه به يكديگر متصلند.

زماني كه مولكولهاي شكر به اين گيرنده ها متصل مي شود آنها مجموعه اي از واكنشهاي شيميايي را در درون سلول به راه مي اندازند كه در نهايت به صورت يك علامت نشاندهنده شيريني به مغز ارسال مي شود.

دانشمندان براي نخستين بار در دهه ? ?????در رفتار گربه ها به بي علاقگي آنها به مزه شيريني پي بردند اما نتواستند علت اين امر را تشخيص دهند.

اكنون به گزارش پايگاه اينترنتي نشريه علمي نيچر جوزف براند و همكارانش از مركز مونل براي بررسي حواس شيميايي واقع در فيلادلفيا در ايالت پنسيلوانيا موفق شده اند

 با بررسي بخشي از ساختار ژنتيكي گربه خانگي كه مسوول رمز كردن اطلاعات مربوط به دو پروتئين ياد شده است

 دريافته اند كه ژني كه بايد پروتئين تي ? ??آر ? ??را توليد كند فاقد ? ????زوج پايه در مولكول دي ان آ است بنابراين نمي تواند پروتئين مورد نظر را به نحو كامل توليد كند.

فقدان ? ????پايه در ساختمان اين ژن در روي مولكول دي ان آ منجر به آن مي شود كه طول مولكول پروتئين تي ? ??آر? ??در بدن گربه كوچكتر از حد عادي باشد.

دانشمندان دربررسيهاي خود در موجودات زنده از گونه هاي مختلف دريافته اند كه هر ژني كه وجود آن براي بقاي يك جاندار حياتي نباشد در طول زمان بيشتر دچار جهش مي شود.

به عكس ژنهايي كه كاركردهاي حياتي براي يك موجود زنده دارند، بشدت مورد محافظت قرار مي گيرند تا در ساختارشان تغييري داده نشود.

در بدن انسان بسياري از ژنهايي كه در سيستم بويايي جاي داشته اند به چنين سرنوشتي دچار شده اند.

 از آنجا كه وجود اين حس براي آدمي اهميت حياتي نداشته كاركردشان تقليل يافته و به اين ترتيب حس بويايي آدمي به مراتب از اين حس در حيوانات ديگر ضعيف تر است.

گربه ها چون گوشتخوارند احتمالا نيازي به ذائقه اي كه شيريني را برايشان مشخص مي كند، ندارند.

براند و همكارانش در بررسيهاي خود دريافته اند كه علاوه بر گربه ها، ببرها و چيتاها نيز فاقد ژني هستند كه طعم شيريني را براي آنها مشخص مي سازد.

 اين محققان اكنون در صددند مشخص سازند آيا حيوانات گوشتخوار ديگر مانند كفتارها نيز فاقد اين ژن هستند يا نه.