گربه ایرانی نقره ایگربه ایرانی یکی از کهنترین گونه های گربه است.گربه های مو بلند از حدود قرن ۱۶ میلادی و حتی زودتر از آن در کشورهای ترکیه و ایران دیده شده اند.این گربه ها در سال ۱۶۲۰ توسط پییترو دلا ول به ایتالیا وارد شدند و از ترکیه به فرانسه و بعد از آن به انگلستان وارد شدند.
هیچ گربه وحشی مو بلندی وجود ندارد و مشخصا این یک جهش ژنتیکی در گربه مو کوتاه است که تحت تاثیر آب و هوای سرد ایران و ترکیه قرار گرفته است.در گذشته تصور میشد این گربه از نسل گربه های وحشی آفریقایی باشد اما این نظریه امروزه رد شده است.ظاهر این گربه به این صورت که اکنون هست نبوده و ظاهر الان این گربه حاصل صدها سال نژاد پروری اروپائیان بوده. در واقع نسل کنونی این گربه ها بسیار زیباتر از نسل گذشته آنهاست.
یک گربه ایرانی اصیل موهایی پر پشت دارد.پاهایی کوتاه یک سر بزرگ و پهن با گوشها و چشمهایی جدا و دور از هم و یک دهان کوچک.چشمهای آنها بسیار حساس است و صاحب این گربه باید هر روز حداقل یک دفعه آنها را تمیز کند.حالت بینی و دهان کوچک آنها باعث میشودگرد و غبار به آن جذب شود و نفس کشیدن را برای او سخت کند.همچنین این گربه به خاطر موهای بلندش باید هر روز نظافت شود و موهایش شسته شود و شانه زده شود.عمر این گربه ۱۰ و در صورت شرایط خوب تا ۱۹ سال هم میرسد.رنگ چشمانشان آبی یا نارنجی یا دو رنگ است اما نوع چشم آبی آنها مستعد کری میباشد.