اگر پرنده تان فرار کرد!

گامهایی که به شما کمک می کنند در هر مرحله روشی صحیح را برای بازگرداندن پرنده ی خود بکار گیرید:

 *وقتی پرنده در حال پرواز است*

1. در حالیکه پرواز می کند با صدای بلند صدایش کنید. اینکار به او کمک می کند تا راهش را به سمت شما بیابد.

2. وقتی پرنده تان درحال پرواز است، چشم از او بر ندارید. آخرین جایی که او را دیده اید، سطح پروازش و اینکه چقدر خسته به نظر می آمده را به خاطر بسپارید.شاید همان حوالی فرود آمده باشد. (استفاده از رادیو یا تلفن همراه برای جمع کردن کمک دیگران جهت جستجو بسیار مفید خواهد بود. پس تلفن همراه خود را بردارید!)

*جستجوی پرنده*

1. اگر موفق به تشکیل گروه جستجو شده اید، پخش شوید و محلی را که پرنده آخرین بار دیده شده پوشش دهید.

2. اگر نمیتوانید ببینیدش، صدایش کنید. ممکن است جوابتان را بدهد. کلماتی را که می شناسد یا غالبا تقلید می کند را بگویید. غالب طوطی ها را با سر و صدایشان می توانید پیدا کنید.

3. اگر پرنده ی دیگری دارید که مورد علاقه ی اوست، آن را هم همراهتان به محل بیاورید. قفس پرنده را در همان محل زمین بگذارید و از آن فاصله بگیرید. سر و صدای این پرنده ممکن است پرنده ی گم شده تان را تشویق به بازگشت کند. تا حد ممکن سکوت کنید تا صدای جیغ پرنده را بشنوید.

4. در مراحل اولیه جست و جو، محوطه ی محدودی را با دقت تحت نظر قرار دهید (حدود یک مایل). طوطی ها غالبا زیاد دور نمیشوند مگر اینکه به شدت بترسند.

5. به خاطر داشته باشید که طوطی تان ممکن است قبل از اینکه شما او را ببینید، شما را ببیند. در این صورت سکوت می کند. احتمالا به این دلیل که در حضور شما احساس آرامش بیشتری کرده.

6. با وجود رنگهای روشن غالب طوطی ها، تشخیصشان در میان شاخ و برگ درختان می تواند بسیار دشوار باشد. به جای اینکه روی درختان به دنبال طوطی تان بگردید، به تکان های غیر عادی برگها توجه کنید.

رنده را یافته اید ولی نمی توانید به او دست یابید*

1. وقتی پرنده زا یافتید، آرامش خود را حفظ کنید مگر اینمکه پرنده در خطر جدی باشد. اگر نمی توانید به او برسید، بهتر است بگذارید همانجا که نشسته بماند و به فکر یافتن یک استراتژی باشید. سعی نکنید سراسیمه بگیریدش، با شلنگ رویش آب بپاشید یا بترسانیدش.

2. اگر تاز هفرود آمده باشد، احتمالا برای مدتی دوباره پرواز نخواهد کرد.

3. فرد یا پرنده ی مورد علاقه پرنده تان را به آنجا بیاورید.

4. غذاهای مورد علاقه، ظروف غذای آشنا و در صورت امکان قفسش را بیاورید.

5. هرگز پرنده را در ارتفاع یا شیب زیاد تشویق به پرواز نکنید. سعی کنید خودتان، دوست پرنده تان یا قفسش را جای قرار دهید تا پرنده کم کم با پروازهای کوتاه یا خریدن ارتفاعش را کم کند.

6. در صورت امکان سعی کنید پرنده را ترغیب به پرواز (کوتاه) یا خزیدن روی شاخه یا اشیا مشابه آنچه الآن رویش نشسته نمایید. نشستن روی نشیمنگاهی متفاوت پرنده را خواهد ترساند. مثلا پرنده ای که روی شاخه درخت نشسته با نشستن روی نرده وحشت خواهد کرد. اگر چاره ی دیگری ندارید، این روند را به کندی پیش برده و صبور باشید، به پرنده کمک کنید اعتمادش را بدست آورد. با نشستن روی نشیمنگاه جدید ممکن است بترسد و دوباره پرواز کند.

7. اشیا ناآشنا را به سمت پرنده نگیرید که رویشان بنشیند. با اینکار تنها او را می ترسانید و تشویقش می کنید دورتر پرواز کند. اگر شی آشنایی در دسترس دارید ممکن است پرنده رویش بنشیند. به یاد داشته باشید که نردبان، بالا رفتن شخصی از درخت، برج فرازرو و غیره هم پرنده را خواهند ترساند. اگر مجبورید از این راهکار استفاده کنید، اینکار را بسیار آرام انجام دهید. اگر میبینید پرنده پرنده قصد رواز دارید سریعا در همان مرحله متوقف شوید.

8. اگر زبان بدن می گوید که تمایل دارد پایین آید، صدایش بزنید. ولی مدام اینکار را نکنید.

9. شاید گاهی لازم باشد خود را از پرنده پنهان کنید. اینکار پرنده را تا حدی مضطرب می کند و با ظاهر شدن دوباره تان به سمت شما خواهد آمد. وقتی بخواهد به سمتتان بیاد قبلش بسیار پر جنب و جوش و پر سر و صدا خواهد شد. اگر چنینی حالتی را دیدید خود را به او نشان دهید.

10. اگر وقتی پنهان شده اید صدای جیغ پرنده را شنیدید، ممکن است آماده ی پرواز باشد یا حتی پرواز کرده باشد. بلافاصله خود را به او نشان دهید. در چینی شرایطی، غالب پرندگان هنگام پرواز جیغ می کشند.

11. همچنینی قبل پرواز خود را تخلیه می کنند و جیغ می کشند. این نشانه ها را یک اخطار تلقی کنید. آماده باشید او را دنبال کنید و ببینید به کجا می رود. در صئرت لزوم آماده ی دویدن باشید.

12. اجازه ندهید افراد دیگری در اطراف فرد مورد علاقه ی پرنده تجمع کنند. پرنده ای که ترسیده تمایلی نخواهد داشت که به سمت گروهی از آدما برود. به فرد مورد علاقه ی پرنده فضای کافی بدهید.

*خورشید رو به غروب است و پرنده هنوز بیرون*

1. طوطی ها غالبا قبل از غروب هم دوباره پرواز خواهند کرد. این شاید آخرین شانستان برای بازگرداندن پرنده باشد. از این فرصت استفاده کنید. با فریاد زدن و تههیج او انرژی بدهید. با اینکار او را ترغیب به آخرین پرواز می کنید.

2. با غروب آفتاب، پرنده پرهایش مرتب می کند و آماده ی استراحت شبانه می شود. بهترین کار در این لحظه این است که بگذارید بخوابد. مراقبش باشید و چشم بر ندارید تا آفتاب کاملا غروب کند. آخرین مکان پرنده را به خاطر بسپارید.

3. روز بعد قبل از طلوع آفتاب به همان نقطه بروید. پرنده باید هنوز همانجا باشد مگر اینکه در طول شب از چیزی ترسیده باشد.

4. در حدود ساعت 8:30 تا 9 صبح، پرنده آماده ی پرواز یا آمدن به سمت شماست. مراحل مربوط به بخش “پرنده را یافته اید ولی به او دسترسی ندارید” را تکرار کنید.
*پرنده پرواز کرده و با گذشت 24 ساعت از جستجو هنوز پیدا نشده* (این قسمت به درد ما نمیخوره ولی جهت اطلاع )

1. با این مراکز تماس بگیرید و بگویید در جستجوی پرنده ی گمشده تان هستید. اگر کسی پرنده تان را یافته باشد احتمالا با این مراکز تماس گرفته:

◾ با کنترل حیوانات تماس بگیرید
◾با SPCA/Humane society تماس بگیرید
◾با مراکز دامپزشکی محلی تماس بگیرید
◾با باغ وحش های محلی تماس بگیرید
◾با پت شاپ های محلی تماس بگیرید
◾با پلیس محلی تماس بگیرید
2. یگ آگهی در قسمت “پرنده های گم شده” برای پرنده گم شده تان چاپ کنید
◾به خاطر داشته باشید که شماره بند پرنده را ندهید چون در اینصورت اگر به دست افراد سودجو افتاده باشد، بند را خارج خواهد کرد.
3. در بخش مربوطه به دنبال “پرنده های پیدا شده” بگردید. به همه ی آگهی ها پاسخ دهید. گاهی افراد خود نمی دانند چه یافته اند. شاید یک طوطی خاکستری کنگو توسط فردی خیر ولی ناآشنا با طوطی ها به عنوان یک کبوتر دم قرمز عجیب تعبیر شود!

4. در محلی که آخرین بار پرنده را دیده اید، آگهی “پرنده گم شده” خود را پخش کنید. برای تشویق می توانید مژدگانی هم معین کنید.

5. با گذشت 24 ساعت از گم شدن پرنده باید به دنبال فردی باشید که پرنده تان را قبل از شما یافته.
کوتاه نیایید. کلید یافتن پرنده ی گم شده، پشتکار و سرسختی است. نپذیرید که با دور شدن پرنده از دیدتان دیگر هرگز دوباره او را نخواهید دید.

به عنوان یک تربیت کننده ی پرنده ی حرفه ای که مرتب انواع پرندگان را آزادانه پرواز می دهم قاطعانه به شما گواهی می دم که طوطی ها، ساده ترین پرندگان برای یافتن و بازیابی هستند.
به من اطمینان کنید، هیچ چیز دشوارتر و مستاصل کننده تر از گشتن به دنبال جغدی ساکت ولی نظاره گر نیست که خود را در بته ها مخفی کرده و صد بار عبور شما از کنارش را شاهد بوده! خوشبختانه طوطی های ما غالبا به دنبال همدم انسان یا پرنده ی خود هستند. حتی وقتی یک پرواز هیجان انگیز داشته اند.

قانون “یک مایل/یک ماه” را به خاطر داشته باشید.

وقتی به دنبال پرنده گم شده خود می گردید، به یاد داشته باشید که طوطی گم شده در طول اولین ماه در شعاع یک مایلی محل باقی می ماند.

محیط آشنا.

حتی اگر نتوانید پرنده گم شدهتان را ببینید، شاید او شما زا ببیند. اما ممکن است به قدری ترسیده باشد که جرات نکند به سمتتان پایین بیاید پس باید به این کار تشویقش کنید. قفس را با مقدار زیادی از غذاهای مورد علاقه اش با در باز بیرون بگذارید. اگر پرنده تان یک دوست پرپوش دارد، او را نیز بیرون ببرید. اینکار او را تشویق به پایین آمدن می کند. اگر سگ یا گربه ای دارید که پرنده چندان از او خوشش نمی آید، او را از محل دور کنید.

کمی سر و صدا کنید.

اگر صداها یا کلماتی هست که پرنده دوست دارد، در اطراف محل قدم بزنید و آن صداها را پخش کنید. به دقت گوش دهید، شاید پرنده جواب دهد.

به مردم اطلاع دهید.

وقتی پرنده تنها یا گرسنه شود شاید از روی درماندگی به یک غریبه روی آورد و این فرد ممکن است به دنبال صاحب پرنده بگردد.پوسترهایی حاوی توصیفی از پرنده و اطلاعات تماس را پخش کنید.در اسرع وقت این پوسترها را به همسایه ها، دامپزشکی ها و پت شاپ ها بدهید. اگر در اطراف محل زندگیتان پرورش دهنده پرنده وجود دارد، به انها هم اطلاع دهید.همچنین در روزنامه محلی آگهی دهید. و در آخر روی کیوسک های تلفن محل و محل های اجتماع هم این پوستر ها را نصب کنید. شاید حتی لازم باشد یکی یکی به در خانه های همسایه رفته و از آنها بخواهید در صورت دیدن پرنده به شما اطلاع دهند. به این ترتیب اگر کسی پرنده گم شده تان را ببینید یا بیابد می تواند به سادگی با شم تماس گرفته و اطلاع دهد.

از گروه های رفاه حیوانات غافل نشوید.

با کنترل حیوانات محلی، جامعه انسانی و هر گروه نجات طوطی در محله ی خود تماس بگیرید. به آنها بگویید که طوطی خود را گم کرده اید و اطلاعات تماس خود را به آنها بدهید تا در صورت دریافت گزارش از افراد، شما را خبر کنند.

و از همه مهمتر، در یافتن پرنده ی خود سرسخت باشید.

ولی بهترین پیشنهاد به شما این است که قبل از اینکه هر اتفاق ناخوشایندی بیفتد، مراقب باشید تا هرگز در خود و پرنده تان را چنین شرایطی قرار ندهید.

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.