در این نوع زبان ها نمی توانند از دهان خارج شوند. انواع گوناگون شامل زبانهای کوتاه ضخیم و گوشتالو پرندگان دانه خوار و فندق خوار مانند طوطی ها و سهره ها زبانهای ضخیم و سوهانی شکل پرندگان شکاری که در آنها ناحیه قدامی اغلب بسیار سخت و زبر است و گاهی هم در عقابها و لاشخورها که زبان پیچیده و یا تغاری شکل است. زبان های بسیاری از ماهیخواران مانند پنگوئن ها مرگوس ها و کبوتر های دریایی پرزهای محکم و برنده ی بسیاری دارند که برای نگهداری شکار لغذنده بکار می روند و زبان های غاز سانان که همراه با تیغه های منقار عضوی را برای پالایه کردن مواد غذایی جامد از آب اختصاص می دهند ( مانند اردک کله سبز) و یا برای چیدن علف ( مانند زبان در اردک مسکوی) بکار می روند.
سازگاری زبان در اردک ها غازها و قوها در بر دارنده تغییر شکل ناحیه قدامی زبان برای تشکیل زائده دسته دار و وجود دو ردیف موهای زبر رویهم مستقر شده در حاشیه های جانبی است که در ناحیه خلفی به صورت پخش شده با زائده های دندانی شکل بسیاری قرار گرفته اند. این موهای زبر و زائده ها در تیغه های منقار فرو می روند. روی سطح پشتی زبان شیار میانی کم عمقی وجود دارد در حالی که در ناحیه ریشه زبان برجستگی گوشتالو و یا بالشتکی دیده می شود. در اردک های استرینینگ نخست با پایین رفتن زبان آب شیار ناحیه پشتی زبان را پر می کند سپس زبان در برابر کام فشرده شده در نتیجه آب به دو سمت زبان بین موها دفع شده که سبب گرفتن ذرات غذایی جامد از آب می شود. به عنوان یک عضو کوتاه کننده بخشی از زبان برای مثال زائده های موجود در لبه شیار پشتی در قوهای فریاد کش و یا موهای زبر جانبی در غاز کانادایی به صورت لبه زبر برنده ای تغییر یافته است که علف را نگهداری و قطع می کند.