کاکاتو ها: احتمالا بیشترین شهرت را در جیغ کشیدن دارند و در این کار بسیار پر حوصله هستند؛ بنابراین نیاز به توجه بسیار زیادی دارند. کاکاتوهای کوچک تر با این که جثه ی نسبتا ریزی دارند اما باز هم در سر و صدا کردن بسیار با استعدادند. انواعی مثل کاکاتو رز سینه (Rose-Breasted) با توجه به جثه ی کوچکشان نسبت به گونه های بزرگتر مانند کاکاتوی سفید یا چتری(Umbrella Cockatoo) کم سر و صداتر هستند.

سطح سر و صدای طوطی کاکاتو: 3 – 5 (بسته به نوع گونه)

کانر ها: نگهداری از این پرندگان توسط بسیاری از مردم واقعا سخت است. کانر های خورشیدی(Sun Conure)، سر گیلاس(Cherry Head)، جندی (Jenday) و گونه های مشابه میتوانند با یک جیغ گوش اطرافیان را کر بکنند! گونه های کوچک تر مانند گرین چیک (Green Cheek) آرامی نسبی ای دارند و برای نگهداری در آپارتمان مناسب ترند. اغلب مردم به زرق و برق و زیبایی این طوطی ها علاقه نشان میدهند و اقدام به خریداری آنها میکنند، اما بعد از مدتی با مشاهده ی جیغ کشیدن آنها معمولا پشیمان میشوند.

سطح سر و صدای طوطی کانر: گونه های پیرهورا (Pyrrhura) مانند طوطی گرین چیک (Green Cheek) امتیاز 2؛ گونه های آراتینگا (Aratinga) مانند طوطی کانر خورشیدی(Sun Conure)، طوطی جندی(Jenday) و سرگیلاس(Cherry Head) امتیاز 4-5 مناسب است.

طوطی های سنگال: اگر بخوبی از آنها نگهداری شود و خوب آموزش ببینند میتوانند سر و صدای نسبتا کمی داشته باشند، مانند طوطی های مایر (Meyer) که از خویشان آنها هستند. گاهی اوقات که ناراحت باشند میتوانند جیغ های بسیار بلندی بکشند، اما اگر بخوبی به آنها رسیدگی شده و تربیت شوند، طوطی های مناسبی برایتان هستند.

سطح سر و صدای طوطی سنگال: 2 – 4 (بسته به این که آیا شما عادت های بد پرنده را از بین برده اید یا خیر)

باجریگارها: شاید کمترین مشکل را در مبحث سر و صدا داشته باشند. جیر جیرهای آنها اغلب دلپذیر است و مشکلی برای همسایگان بوجود نمی آورند.

سطح سر و صدای باجریگار: 1

مرغ عشق ها: هیچ مشکلی ندارند؛ اگر به صورت جفت نگهداری شوند بسیار مناسب هستند. در مقایسه با طوطی های بزرگتر، آنها واقعا بسیار آرام هستند. گاهی اوقات در صبح و اواخر بعد از ظهر (قبل و بعد از خوابیدن) فعالیت های کوتاه ایجاد سر و صدا با صدای نسبتا بلندی دارند.

سطح سر و صدای مرغ عشق: 2

ماکائو ها: این طوطی ها بسیار بزرگ هستند، و صدای کلفتی هم دارند. این پرندگان برای آپارتمان مناسب نیستند. اما آموزش میتواند تا حدی از سر و صدای آنها بکاهد. اغلب دلایل سر و صدا کردن زیاد در طوطی ها خستگی، گرسنگی، و کم تحرکی هستند.
یک طوطی شاد، در طبیعت عادت دارد به طور معمول زمانهایی از روز را به جیغ زدن همراه با گروه خود سپری کند؛ و این مسئله برای بسیاری از مردم مشکل آفرین است.

سطح سر و صدای طوطی ماکائو: 4 – 5

کاکاتیل ها: اگر در آپارتمان بزرگ نگهداری شوند، سر و صدای آنها مشکلی برای اطرافیان ندارد. آنها صدای خوشایندی دارند و به ندرت جیغ بلند میزنند؛ مگر در مواقعی که مضطرب یا هیجان زده باشند. (مترجم: در زمان بلوغ غیر قابل تحمل میشوند)

سطح سر و صدای طوطی کاکاتیل: 1 – 2

پاراکیت ها: آنها صدای خیلی بلندی ندارند و اغلب کم سر و صدا هستند. تنها در مواقعی که تنها باشند با صدای جیغ تقریبا بلندی سر و صدا میکنند. اما در مقایسه با طوطی های بزرگتر بسیار مناسب و آرام هستند.