مری بدون هیچگونه محدوده ی مشخصی به پیش معده می پیوندد. به طور کلی سطح داخلی پیش معده بدون چین های بزرگ (از مشخصات مری) است. اما چنین چین هایی معمولا در پرندگان ماهیخوار و گوشتخوار دیده می شود. منافذ خروجی غدد معدی در حالی که به پیش معده باز می گردند با چشم غیر مسلح دیده می شوند. در برخی از گونه ها بویژه ماکیان اهلی یک سری پرزهای بر جسته به حفره پیش معده نفوذ می کنند و غدد معدی در ناحیه بالای این پرز ها باز می گردند. در بیشتر گونه ها بویژه ماکیان اهلی غدد در سرتاسر پیش معده پراکنده اند اما گاهی غدد به یک نواحی طولی مانند جغدها به صورت قطعات حلقوی مانند شتر مرغ ویا به صورت انشعابات جدا مانند با کلان محدود می شوند. معمولا در پرندگان و همچنین ماکیان اهلی مجاری اصلی غدد معدی یک لبی و یا چند لبی استری دارند که سلولهای استوانه ای بلند موکوسی را در بر می گیرند و ترشحات موکوسی خود را پس از تغذیه پرنده به بیرون می فرستند. واحد های ترشحی آلو ئولی به حفره مرکزی لوبول ترشح می کنند و فقط دارای یک نوع سلول هستند که از نظر خصوصیات ریزبینی (ultrastructural) همانند سلولهای مترشحه اسید و آنزیم معده پ/ستانداران هستند. بنا بر این مانند دیگر مهره داران بجز پستانداران اسیدهیدرو کلریک و پپسین در پرندگان به وسیله یک نوع سلول به نام سلول زانتیکوپپتیک ( oxynticopeptic) تولید می شوند. این سلول ها بسته به فعالیت ترشحی از نوع مکعبی تا استوانه ای متغیر هستند اما انتهای حفره ای آنها به صورت آزاد به داخل حفره نفوذ می کند و به صورت دندانه ای شکل پدیدار می شود. این سلولها گرانول های ترشحی بزرگ کروی دارند که نیم ساعت پس از تغذیه تعداد آنها به طور شایان توجهی کاهش می یابد و سپس به 6 ساعت پس از آن دوباره تشکیل می شوند. در مرغ و خروس برگشت شیره معده ممکن است به چینه دان ترش شده منجر شود. حالتی که در آن اغلب چینه دان به وسیله حجم زیادی از مایع بدبو پر می شود. بافت پوششی واحد های ترشحی آلوئولی پیش معده سلول های اندوکرین را نیز در بر می گیرند. بر خلاف آنچه که می پندارند ترشح شیره صورتی معده به وسیله مرغ طوفان که به عنوان غذا برای جوجه ها و یا دفاع بکار می رود از غدد ترشح نمی شود بلکه از منبع غذایی است. بزرگ شدن پیش معده به دلیل رژیم غذایی اغلب در مرغ و خروس دیده می شود.